6 marca w MGOKu odbyła się prezentacja postępów w badaniach siedziby rodu Ciołków z Żelechowie prowadzonych latem 2018 r. Jedną z wolontariuszek pracujących w wykopaliskach była nasza uczennica - Agata Bogusz z klasy II a.
Prace rozpoczęły się już w 2016 r. nieinwazyjnymi badaniami geofizycznymi, które dały podstawy do prowadzenia kolejnych działań. W 2017 r. i 2018 r. przedsięwzięto badania archeologiczne. W wykopaliskach pod kierownictwem Wojciecha Bisa brali udział naukowcy z Instytutu Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk: Paweł Cembrzyński, Maciej Radomski, Joanna Surdyka oraz Michał Zbieranowski, członkowie Towarzystwa Historycznego Żelechów, pracownicy Zakładu Gospodarki Komunalnej, strażacy z OSP Żelechów oraz wolontariusze. Latem 2018 r. założono dwa wykopy, w których znaleziono konstrukcje kamienne, drewniano-ziemne oraz drewniane. Fortalicjum w pierwszej fazie zajmowało obszar o wymiarach 40×40 m i było otoczone wałami, a późnej zostało powiększone. Mimo że, większość budowli wzniesiono z drewna, to jednak odnaleziono masywne kamienne fundamenty, które mogły być pozostałością murowanego domu. Odsłonięto również liczne ślady spalenizny będące możliwymi śladami po próbie odzyskania zamku przez Ciołków. Z wykopów wydobyto ozdobne kafle, fragmenty ceramiki, kości zwierzęce, monety, żelazne przedmioty oraz kamienną kulę armatnią.
W tym samym czasie Michał Zbieranowski z Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk prowadził badania historyczne. Poszukiwania były utrudnione z powodu zniszczenia większości źródeł pisanych podczas potopu szwedzkiego oraz II wojny światowej. Pierwsze wzmianki o parafii w wykazach świętopietrza pochodzą z 1325 r., a zdaniem historyka Żelechów prawa miejskie otrzymał po bitwie pod Grunwaldem, w której dowodził królewską chorągwią nadworną Andrzej Ciołek – właściciel miasta. Fortalicjum powstało w II połowie XV, na początku XVI w. Zastawiono je Feliksowi z Zielanki, a w 1523 r. zwołano pospolite ruszenie, aby odzyskać majątek. Zamek został przypuszczalnie zmuszony podczas potopu szwedzkiego w grudniu 1655 r.
Agata za swoje zaangażowanie otrzymała dyplom z podziękowaniem, który wręczyła uczennicy p.Dyrektor.
